آدرس آی پی چیست

مقدمه آدرس آی پی چیست:

آدرس IP، که مخفف “Internet Protocol Address” است، شناسه‌ای منحصر به فرد است که به هر دستگاه متصل به شبکه اینترنت اختصاص داده می‌شود تا ارتباط آنلاین آن دستگاه امکان‌پذیر شود. این آدرس‌ها، که به صورت اعداد ترتیبی هستند، نقش مهمی در مسیریابی ترافیک اینترنتی ایفا می‌کنند. دو نسخه از آدرس‌های IP وجود دارد: IPv4 وIPv6. ، نسخه رایج‌تریعنی آی پی آدرس ورژن 4، با استفاده از چهار گروه عددی نوشته می‌شود که هر کدام از 0 تا 255 هستند و توسط نقطه از هم جدا می‌شوند مانند 192.168.1.1. با افزایش دستگاه‌های متصل به اینترنت، نسخه جدیدتر، یعنی IPv6، توسعه یافته است که از 128 بیت استفاده می‌کند و به شکل مجموعه‌ای از اعداد شانزده‌بیتی نمایش داده می‌شود و توانایی ارائه آدرس‌های بیشتری را دارد.

آدرس IP می‌تواند ثابت (Static) یا پویا (Dynamic) باشد. آدرس‌های ثابت، همان‌طور که از نامشان پیداست، تغییر نمی‌کنند و معمولا برای سرورهای وب یا دستگاه‌هایی که نیاز به اتصال دائم دارند، استفاده می‌شوند. در مقابل، آدرس‌های پویا می‌توانند تغییر کنند و اغلب توسط ISP‌ها (ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت) به مشتریان خانگی اختصاص داده می‌شوند. این نوع آدرس‌دهی به بهینه‌سازی تخصیص آدرس‌های موجود کمک می‌کند و امنیت بیشتری را در مقابل برخی حملات سایبری فراهم می‌آورد.

ساختار آدرس آی پی (IP)

یک آدرس آی پی متشکل از 4 بخش می‌باشد، هر بخش 8 بیت است، و نوعی قاعده مانند “۱۹۲.۱۶۸.۱٫۲۰” دارد. این آدرس، به صورت دودویی (Binary) نیز با نمایش اعداد 0 و 1 و مقادیر بایتی تعبیر می‌شود.

انواع آدرس آی پی

دو نوع آدرس آی پی رایج وجود دارد: آدرس IPv4 و آدرس IPv6. در آدرس IPv4، که استفاده آن رایج‌ تر است، آدرس بصورت 4 بخشی (4 بایت) با استفاده از اعداد بین 0 تا 255 نشان داده می‌شود. اما در آدرس IPv6، که به تدریج در حال استفاده قرار می‌گیرد، آدرس به صورت 16 بخشی (16 بايت) و با استفاده از اعداد هگزادسیمال و نمادهای خاص نشان داده می‌شود.

هگزادیسیمال در آی پی به چه معناست

در مورد استفاده از “هگزادسیمال” (Hexadecimal) در آدرس IP، باید به تفسیر آن توجه کنیم. آدرس IP در قالب هگزادسیمال نمایش داده می‌شود به این صورت که 4 بخش اعداد در قالب اعداد آن دسته‌بندی می‌شوند و هر بخش از اعداد 0 تا 255 می‌تواند باشد، و به صورت اعداد دهدهی (Decimal) است.

اما زمانی که ما به صورت هگزادسیمال این آدرس را ببینیم، به ازای هر عدد در هر بخش از 4 بخش آدرس، از مجموعه اعداد 0 تا 9 و حروف A تا F استفاده می‌شود. این حروف، بزرگ یا کوچک باشند، هیچ تفاوتی در نمایش آدرس IP ندارند.

برای مثال، اگر آدرس IP بصورت هگزادسیمال “C0.A8.01.14” نمایش داده شود، بخش اول “C0” معادل عدد صد بیست و هشت می‌باشد، بخش دوم “A8” معادل عدد 168، بخش سوم “01” معادل عدد یک و بخش چهارم “14” معادل عدد بیست می‌باشد.

هگزادسیمال به علت مشخص شدن آن در تبدیل از دودویی به اعداد اصلی برای محاسبات، استفاده می‌شود. این نمایش در تکنولوژی‌های شبکه و کامپیوتر بسیار متداول است و برای تسهیل فهم و استفاده از آدرس IP به صورت یکتا و بهینه استفاده می‌شود.

آدرس آی پی ورژن 4

آدرس IP ورژن 4 (IPv4) یک سیستم آدرس‌دهی است که برای شناسایی و محاسبه دستگاه‌ها در شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. این سیستم به عنوان نسخه اولیه و پراستفاده ترین نسخه از پروتکل IP ایجاد شد و همچنان در حال استفاده در اینترنت است. در ادامه، نحوه ساختار، نمایش و عملکرد آدرس IPv4 را بررسی خواهیم کرد.

ساختار آدرس IPv4

آدرس IPv4 شامل 4 بخش بصورت اعداد تا 3 رقم است. هر بخش از آدرس بین 0 و 255 قرار می‌گیرد. معمولاً آدرس‌ها در قالبی شناخته شده به صورت “a.b.c.d” نشان داده می‌شوند. به عنوان مثال، “192.168.0.1” یک آدرس IPv4 معتبر است.

نمایش آدرس آی پی ورژن 4

آدرس IPv4 می‌تواند به صورت نمایشی به صورت اعداد ده دهی (Decimal) یا هگزادسیمال (Hexadecimal) نشان داده شود. در روش نمایشی دهدهی، آدرس بصورت اعداد اعشاری نشان داده می‌شود مانند “192.168.0.1”. در حالت هگزادسیمال، هر بخش از آدرس بجای بین 0 تا 255، بین 00 تا FF و با استفاده از نظام عددی شانزده‌گانی (Hexadecimal) نمایش داده می‌شود. به عنوان مثال، “C0.A8.00.01” معادل آدرس “192.168.0.1” است.

عملکرد آدرس IPv4

آدرس IPv4 استفاده می‌شود تا بسته‌های داده را بین دستگاه‌های متصل به شبکه منتقل کند. هنگامی که یک دستگاه (مانند کامپیوتر یا گوشی هوشمند) داده‌هایی به یک دستگاه دیگر (مانند سرور یا روتر) ارسال می‌کند، این داده به صورت بسته‌های داده با پیام‌ها و اطلاعات مربوطه به آدرس IPv4 مقصد ارسال می‌شود. سپس سرور یا روتر با توجه به آدرس مقصد، بسته‌های داده را به دستگاه مورد نظر ارسال می‌کند.

نتیجه گیری

آدرس IPv4 یکی از کاربردهای پروتکل IP است که برای شناسایی دستگاه‌ها در شبکه استفاده می‌شود. با استفاده از آدرس IPv4، دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل هستند، مشخص می‌شوند. این آدرس شامل 4 بخش است و در قالب a.b.c.d نشان داده می‌شود. آدرس‌های IPv4 بصورت اعداد دهدهی یا هگزادسیمال نمایش داده می‌شوند. استفاده از آدرس IPv4 از طریق نشانگر سرورها، دستگاه‌های شبکه و سایر دستگاه‌ها را ممکن می‌سازد.

آدرس آی پی ورژن 6

حالا که با مفهوم آدرس آی پی چیست آشنا شدید بد نیست درمورد نسخه 6 آی پی هم بدانید. آدرس آی پی IPv6 یک سیستم آدرس‌دهی جدید است که به عنوان جایگزینی برای IPv4 توسعه داده شده است. این ورژن برای حل مشکل نداشتن ظرفیت آدرس کافی در IPv4 طراحی شده است و عمده‌ترین تفاوت آن با IPv4 در اندازه آدرس است. حالا به تفصیل در مورد ساختار و ویژگی‌های آدرس IPv6 بپردازیم.

ساختار آدرس آی پی ورژن 6

آدرس IPv6 به صورت یک عدد 128 بیتی بیان می‌شود، که به فرمت Hexadecimal اعشاری‌ نوشته می‌شوند و بین “::” به بخش‌های کوتاه شده تقسیم می‌شوند. هر گروه 16 بیتی در آدرس IPv6 “کوارتت” نامیده می‌شود و شامل 4 عدد هگزادسیمال است. نمونه‌ای از فرمت کلی یک آدرس IPv6 به شکل زیر است:

xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx

در اینجا هر x یک رقم هگزادسیمال است که در آن می‌توان از اعداد 0 تا 9 و حروف a تا f استفاده کرد.

نمایش آدرس IPv6

آدرس IPv6 می‌تواند به صورت کامل یا کوتاه نمایش داده شود. زمانی که آدرس بسیار طولانی و تکراری است، می‌توان بخش‌های تکراری را به صورت “::” نمایش داد تا آدرس کوتاه شود. این کار درک و خواندن آدرس‌های طولانی را آسانتر می‌کند. به عنوان مثال، آدرس IPv6 کوتاه شده زیر معادل آدرس کامل است:

2001:0db8:85a3::8a2e:0370:7334

عملکرد آدرس آی پی ورژن 6

آدرس IPv6 استفاده می‌شود تا دستگاه‌های مختلف را در شبکه شناسایی کند و بسته‌های داده را بین آنها منتقل کند. علاوه بر این، آدرس IPv6 همچنین برای پشتیبانی از ویژگی‌های جدید شبکه، امنیت بیشتر، و ایجاد مسیریابی بهتر استفاده می‌شود. با توجه به حجم بیشتر آدرس‌های ممکن در IPv6، این ورژن قادر است بروز رسانی و توسعه‌ی بیشتری در صنعت اینترنت اشیا (IoT) و دیگر فناوری‌ها انجام دهد.

عملکرد آدرس آی پی چگونه است

هنگامی که شما به یک وب سایت یا سرویس اینترنتی دسترسی می‌یابید، جهت برقراری ارتباط، درخواست شما به همراه آدرس IP شما به سرور مقصد ارسال می‌شود. بر اساس آدرس IP هدف، بسته‌های داده شما به سرور مورد نظر هدایت می‌شود و پاسخ را به دستگاه شما می‌فرستد.

نقش آی پی در بهینه سازی وب سایت

آدرس IP در بهینه سازی وب و استراتژیهای سئو نیز اهمیت دارد. از این رو حتی ممکن است که آدرس IP سرور شما نقشی در رتبه‌بندی و نمایش نتایج جستجو در موتورهای جستجو ایفا کند. برای مثال، ممکن است آدرس IP شما به عنوان یک نشانگر مکانی قوی در نظر گرفته شود و وقتی کاربران نزدیک به جستجوهای محلی می‌باشند، سایت شما را در نتایج جستجوی آنها نمایش دهد.

آدرس آی پی داینامیک

آدرس آی‌پی داینامیک (Dynamic IP Address) یک نوع آدرس آی‌پی است که به طور خودکار و مداوم تغییر می‌کند. در شبکه‌های مبتنی بر پروتکل اینترنت (IP)، هر دستگاهی که به شبکه متصل می‌شود، باید یک آدرس آی‌پی منحصر به فرد داشته باشد تا بتواند در ارتباط با دستگاه‌های دیگر شبکه قرار گیرد و ارتباط برقرار کند.

در شبکه‌هایی که از سیستم‌های آدرس دهی پویا استفاده می‌کنند (مانند سرویس‌دهنده DHCP)، آدرس آی‌پی داینامیک به دستگاه‌ها اختصاص داده می‌شود و بعد از مدتی، آدرس آی‌پی این دستگاه تغییر می‌کند. این تغییر می‌تواند به صورت دوره‌ای (به طور مشخص) یا به صورت موقت (در زمان هر بار شروع مجدد دستگاه) رخ دهد.

استفاده از آدرس آی‌پی داینامیک منجر به انعطاف‌پذیری بیشتر در مدیریت آدرس‌دهی شبکه می‌شود. به عنوان مثال، اگر شما یک شبکه خانگی داشته باشید و از اینترنت بهره می‌برید، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) می‌تواند به شما آدرس آی‌پی داینامیک اختصاص دهد. هر باری که مودم یا روتر خودتان را روشن و خاموش می‌کنید، آدرس آی‌پی شما قابل تغییر است. این سیستم، استفاده از آدرس‌های آی‌پی را به صورت بهینه‌تر و مدیریت آسانتر می‌کند.

با استفاده از آدرس آی‌پی داینامیک، می‌توانید در لحظه به اینترنت دسترسی داشته باشید بدون اینکه نیازی به تنظیم دستی آدرس آی‌پی یا درخواست آدرس آی‌پی ثابت (Static IP) داشته باشید. این روش معمولاً برای مصرف‌کنندگان روزمره مناسب است، اما در برخی موارد خاص، مانند سرویس‌هایی که نیاز به دسترسی ثابت به دستگاه را دارند (مانند سرویس‌های VPN، سرورهای اطلاعاتی و غیره)، آدرس آی‌پی ثابت کارآمدتر است.

آدرس آی پی استاتیک

آدرس آی پی استاتیک (Static IP Address) یک نوع آدرس IP است که برای یک دستگاه به طور ثابت و تغییر ناپذیر تعیین می‌شود. به طور معمول، هنگامی که دیوایس به شبکه متصل می‌شود، آدرس آی پی به آن اختصاص داده می‌شود. در برخی موارد، مثلاً در شبکه‌های داخلی سازمانی یا سرویس‌ سیستم‌های غیرمتحرک، استفاده از آدرس IP استاتیک مناسب است.

با استفاده از آدرس IP استاتیک، آدرس IP دستگاه تغییر نمی‌کند و همیشه به همان آدرس دسترسی دارد. این آدرس آی پی معمولاً به دیوایس هایی اختصاص داده می‌شود که نیازمند دسترسی ثابت و قابل اعتماد هستند، مانند سرورها، دستگاه‌های شبکه، دستگاه‌های آی او تی (IoT)، دوربین‌های آنلاین و سایر دستگاه‌هایی که نیازمند پیکربندی ثابت هستند.

مزایای استفاده از آدرس آی پی استاتیک

1. دسترسی ثابت: با استفاده از آدرس IP استاتیک، دستگاه شما همیشه به همان آدرس IP دسترسی دارد و نیازی به تغییرات مکرر و پیدا کردن آدرس IP جدید ندارید.
2. پیکربندی دستگاه‌ها: در برخی موارد، ممکن است نیاز داشته باشید که دستگاه‌های شبکه را به آدرس IP خاصی متصل کنید (مانند اتصال به شبکه‌های امنیتی، VPN یا اتصالات اختصاصی). آدرس IP استاتیک به شما این امکان را می‌دهد تا بدون تغییر آدرس، دستگاه‌ها را پیکربندی و به آنها دسترسی داشته باشید.
3. سرویس‌های عمومی: در برخی موارد، سرویس‌های عمومی (مانند سرویس‌های ابری، وب‌هاستینگ، نرم‌افزارهای آنلاین) نیازمند آدرس IP استاتیک هستند تا بتوانند به طور مداوم به دستگاه شما دسترسی داشته باشند و خدمات را ارائه کنند.

در هر صورت، استفاده از آدرس IP استاتیک ممکن است نیاز به هزینه بیشتر داشته باشد و ممکن است مدیریت آن دشوار شود.

آدرس آی پی عمومی و خصوصی

آدرس آی پی (IP) به دو دسته کلی خصوصی و عمومی تقسیم می‌شود، که هر کدام کاربردها و ویژگی‌های منحصر به فردی دارند.

آدرس IP خصوصی:
آدرس‌های IP خصوصی در شبکه‌های داخلی مانند خانه‌ها یا دفاتر کار استفاده می‌شوند و از بین دستگاه‌های داخل همان شبکه قابل دسترس هستند. این آدرس‌ها به صورت جهانی یکتا نیستند و می‌توانند در شبکه‌های مختلف تکرار شوند. محدوده‌های استاندارد IP خصوصی شامل 192.168.0.0 تا 192.168.255.255، 10.0.0.0 تا 10.255.255.255 و 172.16.0.0 تا 172.31.255.255 است. استفاده از آدرس‌های IP خصوصی به مدیریت بهتر پهنای باند کمک می‌کند و امنیت شبکه را افزایش می‌دهد.

آدرس IP عمومی:
آدرس‌های IP عمومی توسط ارائه‌دهنده‌های خدمات اینترنت (ISP) به مشتریان خود اختصاص داده می‌شوند و برای ارتباط دستگاه‌ها با جهان خارج از شبکه داخلی استفاده می‌شود. هر آدرس IP عمومی در سراسر جهان یکتا است. این آدرس‌ها امکان دسترسی به سایت‌ها، سرورها و دیگر منابع در اینترنت را فراهم می‌آورند. با توجه به کمبود آدرس‌های IPv4، استفاده از IPv6 که فضای آدرس‌دهی بسیار بزرگتری دارد، رو به افزایش است.

تفاوت اصلی بین آدرس‌های IP خصوصی و عمومی در دسترسی‌پذیری و کاربرد آن‌هاست. آدرس‌های خصوصی برای ایجاد ارتباطات داخلی در شبکه‌های بسته طراحی شده‌اند، در حالی که آدرس‌های عمومی برای تبادل اطلاعات در فضای باز اینترنت استفاده می‌شوند. این تقسیم‌بندی به افزایش کارآمدی و امنیت در استفاده از منابع شبکه کمک می‌کند.

آدرس آی پی من چیست؟ خصوصی یا عمومی؟ پاسخ این سوال بعد از مطالعه توضیحات بالا مشخص و ساده است. آدرس ip شما عمومی می باشد و باید برای داشتن آی پی خصوصی آن را از سرویس دهنده اینترنت خود درخواست کنید.

نکات امنیتی آدرس آی پی

امنیت آدرس آیپی بسیار مهم است زیرا این آدرس شدیدا خصوصی میباشد و باید مراقب باشید تا هیچ شخصی به آن دسترسی پیدا نکند.

اگر مراقب نباشید و شخصی به آدرس IP شما دسترسی پیدا کند با مشکلاتی که نام می‌بریم روبرو خواهید شد:

۱. فرستادن اسپم از طرف دیگران
شخصی که آدرس IP شما را داشته باشد می توانند با بررسی مطالبی که در پلتفرم های اجتماعی و وب ها تماشا کرده اید، تبلیغاتی ارسال کنند که شما را هدف قرار دهد.
بطور مثال ممکن است در گوگل در رابطه با پرورش اسب مطلبی را سرچ کنید و آنها با توجه به این محتوا، تبلیغاتی در رابطه با این موضوع که به آن نیاز ندارید را برای شما از راه های مختلف مثل ایمیل ارسال کنند.

۲. پیدا کردن موقعیت جغرافیایی شما

از آنجایی که آدرس ip شما مشخص میکند کجا هستید، شخصی که به ادرس ایپی شما دسترسی داشته باشد میتواند بفهمد شما کجا هستید.

بطور مثال ممکن است شخصی بداند در چه ساعتی شما منزل نیستید و از این موضوع استفاده سوئی کند!

۳. حمله DDos

مشکلی مثل درخواست بیش از اندازه و از کار انداخت سرور یا همان DDoS مسئله ای است که اگر شخصی به آدرس آی پی شما دسترسی داشته باشد میتواند ایجاد کند و به راحتی دسترسی شما را به حساب کاربری خود قطع کند.

۴. سوءاستفاده از اطلاعات هویتی شخصی

بله ممکن است شخصی با هدف سوءاستفاده از اطلاعات شما ، اطلاعات هویت شما را به سرقت ببرد!
بطثر مثال ممکن است فردی با اطلاعات هویت شما وسایلی تهیه کند و کار غیر قانونی خود مثل قاچاق مواد مخدر، راه انداختن سایت غیراخلاقی و … را پیش ببرد.

پیدا کردن آدرس آی پی از طریق سی ام دی(cmd)

برای یافتن آدرس IP در ویندوز، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

از طریق Command Prompt (CMD):

• بر روی دکمه Start کلیک کنید یا کلید Windows را فشار دهید.
• در قسمت جستجو، عبارت “cmd” یا “Command Prompt” را تایپ کنید و Enter را فشار دهید.
• در پنجره Command Prompt که باز می‌شود، دستور زیر را تایپ کنید و Enter را فشار دهید:
  ipconfig
• در خروجی این دستور، می‌توانید آدرس IP خود را در بخش “IPv4 Address” پیدا کنید.

پیداکردن آدرس آی پی از طریق تنظیمات ویندوز

• بر روی دکمه Start کلیک کنید یا کلید Windows را فشار دهید.
• به Settings بروید (می‌توانید عبارت “Settings” را در جستجو تایپ کنید و سپس Enter بزنید).
• به قسمت “Network & Internet” بروید.
• از منوی سمت چپ، بخش “Status” را انتخاب کنید.
• در صفحه‌ی Status، به دنبال گزینه‌ای به نام “View your network properties” بگردید و روی آن کلیک کنید.
• در این صفحه، آدرس IP شما در کنار “IPv4 address” نمایش داده می‌شود.

این دو روش متداول‌ترین و ساده‌ترین روش‌ها برای یافتن آدرس IP در سیستم‌های ویندوز هستند.

توجه داشته باشید: به هیچ عنوان مشخصات پیکربندی شبکه اینترنتی خودتان را در اختیار دیگران قرار ندهید، چرا که افراد هکر میتوانند به راحتی از طریق مشخصات پیکربندی شبکه شما به سیستمتان و حتی اطلاعات حساس ذخیره شده روی سیستم و مرورگرتان دسترسی پیدا کنند.

نکات پایانی

آدرس IP علاوه بر رابطه با دستگاه، می‌تواند بصورت داینامیک یا استاتیک نیز باشد. در حالت داینامیک، هر بار که دستگاه راه‌اندازی می‌شود، درخواستی برای دریافت یک آدرس IP جدید ارسال می‌شود. در حالت استاتیک اما، آدرس آی پی برای دستگاه به صورت ثابت مشخص شده و همواره استفاده می‌شود. همچنین، در حال حاضر با تنوع گسترده‌ای که دستگاه‌های متصل به اینترنت دارند، نیاز به استفاده از آدرس‌های IP عمومی (Public IP) و خصوصی (Private IP) نیز وجود دارد.

بطور خلاصه، آدرس آی پی مهمترین شناسه‌ای است که مشخص می‌کند که دستگاه شما چگونه به اینترنت متصل شده است و برای ارتباط و تبادل اطلاعات در شبکه استفاده می‌شود. بیشتر ما نرم افزارها و خدماتی که از اینترنت استفاده می‌کنیم، از آدرس IP استفاده می‌کنند تا به ما اجازه دهند از امکانات آنها بهره‌برداریم.

آدرس آی پی گوشی: راهنمای بدست آوردن آی پی در گوشی‌ سامسونگ و آیفون

آدرس آی پی (IP) گوشی همانند هر دستگاه دیگری که به اینترنت متصل می‌شود، یک شناسه منحصر به فرد است که امکان تبادل اطلاعات در شبکه‌های کامپیوتری را فراهم می‌کند. در این مطلب به شما نشان می‌دهیم که چگونه می‌توانید آدرس آی پی گوشی‌ سامسونگ و آیفون خود را پیدا کنید.

راهنما برای بدست آوردن آی پی در گوشی‌های سامسونگ:

برای بدست آوردن آی پی گوشی سامسونگ کافیست تا مراحل زیر را دنبال کنید:

1.دسترسی به تنظیمات: ابتدا به بخش تنظیمات (Settings) گوشی خود بروید.

2. بخش اتصالات: در منوی تنظیمات، به دنبال گزینه‌ای به نام ‘Connections’ بگردید و آن را انتخاب کنید.

3. وای‌فای: در زیرمنوی اتصالات، به بخش ‘Wi-Fi’ بروید و وارد شوید.

4. مدیریت شبکه وای‌فای: بر روی نام شبکه وای‌فای که به آن متصل هستید، ضربه بزنید.

5. جزئیات شبکه: در این بخش، آدرس آی پی مربوط به شبکه وای‌فای که به آن متصل هستید نمایش داده می‌شود.

راهنما برای بدست آوردن آی پی در گوشی‌های آیفون:

برای بدست آوردن آی پی گوشی آیفون طبق دستور عمل زیر پیش بروید تا آی پی موبایل آیفون را بدست آورید:

1.تنظیمات: از صفحه اصلی گوشی خود، وارد بخش تنظیمات (Settings) شوید.

2.wifi: از منوی تنظیمات، گزینه ‘Wi-Fi’ را پیدا کرده و وارد آن شوید.

3.انتخاب شبکه فعال: در این بخش، نام شبکه وای‌فای که در حال حاضر به آن متصل هستید را بیابید و بر روی آیکون مربوط به اطلاعات (معمولا نماد i در یک دایره) کلیک کنید.

4.مشاهده جزئیات شبکه: در این صفحه، آدرس آی پی شبکه به همراه سایر جزئیات نظیر سابنت ماسک و دروازه پیش‌فرض نمایش داده می‌شود.با استفاده از این راهنماها، شما به راحتی می‌توانید آدرس آی پی گوشی خود را در دو برند محبوب سامسونگ و آیفون بیابید.

اامیدوارم راهنمای بدست آوردن آدرس آی پی گوشی اندروید سامسونگ و گوشی آیفون برای شما مفید بوده باشد.

آدرس آی پی من چیست

برای پیدا کردن آدرس آی پی کافیه طبق راهنمای ویدیویی زیر عمل کنید و طبق عملکرد گفته شده پیش برید تا بتوانید آی پی خودتان را مشاهده کنید.